Μια όμορφη μέρα...

Το Σάββατο βάψαμε το σπίτι του «Χαμόγελου του Παιδιού» στα Μελίσσια επιδιώκοντας να δούμε περισσότερα τέτοια παιδικά χαμόγελα...


Δεν έκανα τίποτα το σπουδαίο. Όσο το αναλογίζομαι παιδευόμουν τόσες ώρες για να βάψω μια σειρά λευκά κάγκελα. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω και μεγάλη προϋπηρεσία. Έχω να δηλώσω μόνο μερικά δωμάτια σε ένα φιλικό σπίτι και μια ξύλινη βιβλιοθήκη. Υπήρχε και ένας βαθμός δυσκολίας. Ο ήλιος που ζεμάταγε και ξερόψηνε το κεφάλι μου. Το καπελάκι της Vechro δεν έκανε και πολύ καλή δουλειά...


Όμως έφυγα από εκεί πραγματικά ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!
Γιατί έβαλα κι εγώ ένα χεράκι να γίνει πιο όμορφο ένα σπίτι που στεγάζει κάποια παιδιά μόνα ή πληγωμένα. Αν κατάφερα να κάνω έστω και ένα παιδί να χαμογελάσει αισθάνομαι τυχερή.

Έφυγα από εκεί με ένα πλατύ χαμόγελο. Όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί χαμογελούσαν και βάζω στοίχημα πως θα χαμογελούσαν και για την υπόλοιπη μέρα. Είναι τόσο αναζωογονητικό να βρίσκεσαι ανάμεσα σε χαρούμενους ανθρώπους.

Ανθρώπους που θέλουν μέσα από την καρδιά τους να προσφέρουν. Ανθρώπους όλων των ηλικιών. Ακόμα και μικρά παιδιά με λευκές μπλούζες του ΑΝΤ1 -σαν φουστάνια- που με έναν κουβά στο χέρι προσπαθούσαν να βάλουν μια πινελιά σε αυτή την όμορφη πρωτοβουλία.

Έφυγα από εκεί ευτυχισμένη γιατί γνώρισα τη Βαρβάρα.
Ένα κορίτσι 12 ετών που ζει εκεί. Δεν τόλμησα να ρωτήσω πώς και γιατί. Ένα μελαχρινό αγοροκόριτσο με λαμπερά μάτια που με ξενάγησε στα ζώα που φιλοξενούνται στο σπίτι. Που περάσαμε περίπου 10 λεπτά μαζί και δεν μπορώ να ξεχάσω το χαμόγελό της! Που με 1-2 σαχλαμάρες την έκανα να σκάσει στα γέλια και νιώθω περήφανη γι’ αυτό.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το χαμόγελο ενός παιδιού...

Έφυγα από εκεί 10 πόντους ψηλότερη!
Και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα επιστρέψω.

Υ.Γ. 1: Τόσο οι υπεύθυνοι του σπιτιού, όσο οι άνθρωποι του ΑΝΤ1 και της Vechro ήταν απίστευτα εξυπηρετικοί και με απίστευτα καλή διάθεση να βοηθήσουν.
Υ.Γ. 2: Δεν μπορεί κανείς να παραλείψει να αναφερθεί στο catering που ξεχείλιζε από καφέ, χυμούς, μπισκοτάκια και αργότερα από μεζεδάκια, παρόλο που το μόνο που χρειάστηκα ήταν ένας καφές.
Υ.Γ. 3: Ένα μεγάλο «μπράβο» στα παιδιά ενός σχολείου που ήρθαν και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Υ.Γ. 4: Guest star η υπέροχη -ροζ/φούξια- μικρούλα του Σταύρου Μονεμβασιώτη! Γλυκιά και αφράτη σαν λουκουμάκι!
Υ.Γ. 5: Second Guest Star ο Βασίλης Αδαμόπουλος!!! Ε, ναι λοιπόν τον γνώρισα!