Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Ιωάννης Κλαύδιος Βανδάμιος

Η τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο είναι κάτι σαν χάπι για την αϋπνία Μάλλον για tavor την "κόβω". Σπάνια βλέπω το τέλος της ταινίας και πάντα την ρυθμίζουμε με χρονοδιακόπτη για να κλείσει σε 30 λεπτά ή σε μια ώρα. Αναλόγως το επίπεδο της νύστας. Συνήθως δεν επιλέγουμε βαρύγδουπες ταινίες για να μην βραχυκυκλώσει (το μυαλό μου, όχι η τηλεόραση) και στις επιλογές μας πρωταγωνιστούν οι χαζο-ταινίες, τα show και οι τηλεοπτικές σειρές.
Χθες λοιπόν η ιδανική επιλογή για ύπνο βαθύ ήταν μια... ποιοτική ταινία με τον Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ! Μια ταινία που ο μυοχτισμένος Ζαν Κλωντ υποδυόταν (στο σημείο που ξεκίνησα να το παρακολουθώ) τον σωσία ενός άλλου Ζαν Κλωντ που είχε σκοτωθεί. Το συνηθίζει αυτό ο Βαν Νταμ. Πότε έχει δίδυμο αδερφό, πότε σωσία. Φαίνεται ότι ένας ρόλος ανά ταινία δεν του είναι αρκετός.
Επίσης σε κάποια φάση μια κουκλάρα του χούφτωσε τον κώλο. Αλλά κοιμήθηκα και δεν πρόλαβα να δω αν έβγαλε τον κώλο του στη φόρα, άλλο ένα πράγμα που συνηθίζει ο Βαν Νταμ. Ελάχιστες ταινίες έχει στο βιογραφικό του που δεν έχει βγάλει τα οπίσθιά του φάτσα φόρα.


Τέλος πάντων, κάπου ανάμεσα σε ξύπνιο και ύπνο γυρνάει ο Μύθος μου και μου λέει:
"Είναι ένας τύπος στο κρεβάτι του, κοιμάται βαθιά και ξαφνικά μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα... χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού του. Τα παίρνει στο κρανίο, πλησιάζει στην πόρτα και ρωτάει με αγουροξυπνημένη/τσαντισμένη φωνή: -Ποιος είναι; -Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ -Να πάτε να γαμηθείτε και οι τέσσερις που χτυπάτε τα κουδούνια νυχτιάτικα!" ...
παύση
και ξεσπάμε σε γέλια!
Μέχρι που μας άκουσε από κάτω ο Σκούμπι και λύσσαξε στο γάβγισμα..

Υ.Γ.1: Για να πάρετε μια ιδέα του ποιος αποτελεί την έμπνευση για τα ανεπανάληπτα-μοναδικά-ξεκαρδιστικά ανέκδοτά μου.
Υ.Γ.2: Όχι, στον ύπνο μου δεν έβλεπα κώλους.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

Merry Easter And a Happy New Bunny!

Εύχομαι σε όλους τους bloggers...

Καλό Πάσχα!

Καλή Ανάσταση με Υγεία


Καλή επιτυχία στο τσούγκρισμα των αυγών


Καλό δρόμο σε όσους ταξιδέψουν


Καλό σούβλισμα στους bloggers.mastores@psistes.gr


και...


Είθε η πέτσα του αρνιού να κριτσινίζει ξεροψημένη στις γνάθους όλων σας!



Φιλιά πολλά!!!
Μιλένα

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Πυρ, γυνή και ταρίφας

Σήμερα ήμουν μάλλον τυχερή. Με το που στάθηκα στον πηγαιμό για την Αθήνα, τσουπ! το ταξί. Φυσικά δεν ήταν Kηφισιώτης, γιατί -είπαμε- αυτή η φυλή δεν κατεβαίνει πιο κάτω από το Μαρούσι, ακόμα και αν τους κάτσετε!
Ταρίφας - τεφαρίκι! Λιγοστά άσπρα μαλλιά, λιγοστά 4-5 δόντια, skinny, γύρω στα κακογερασμένα 55, με όρεξη για κουβέντα.
Αδραξε την ευκαιρία από έναν γκρινιάρη οδηγό δεξιάς λωρίδας και ξεκίνησε τη φιλοσοφία...
-Το μυστικό κοπελιά είναι να έχεις καλή διάθεση και χαίρεσαι ακόμα και τα πιο απλά πράγματα στη ζωή. Αλλιώς πας χαμένος...
Μου χτύπησε τις ευαίσθητες χορδές μου. Ξέρετε εσείς. Τις θεωρίες τύπου "always look at the bright side of life" και την εκστρατεία που έχω ξεκινήσει ώστε να καταφέρω όσο μπορώ να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν.
Συμφώνησα χαμογελώντας! Μόλις είχα βρει έναν ταρίφα-ιεραπόστολο της θεωρίας μου!
Συνεχίζει...
-Να ήσουνα εδώ πριν λίγο κοπελιά... Να έβλεπες μια που καθόταν στο μπροστινό κάθισμα. (Τίναγμα πέτου).
- Γκρίνια ε;
- Γκρίνια μόνο; Το ένα της βρώμαγε, το άλλο της ξύνιζε. Και ξέρεις τι έφταιγε; Δεν μπορούσε να βρει άντρα! Και να δεις πως ήταν ντυμένη. (Γκάζωσε). Πατημένα τα 40 και φορούσε ένα μίνι μέχρι εκεί πάνω. (χώνει-χώνει). Και το στήθος της όλο έξω. (το σανίδωσε). Και ένα βάψιμο! Παστωμένη σαν κλόουν!
Αναψε ο γλόμπος μου ως άλλος Κύρος Γρανάζης.
-Ξέρω κι εγώ μια τέτοια! -Κοπελιά αυτές όλες είναι επικίνδυνες. Ξέρεις, όταν η γυναίκα δεν έχει άντρα δίπλα της νεκρώνει. Και μετά γάμησέ τα. Γκρίνια, κακία... Βέβαια είναι να το χει και ο χαρακτήρας σου. Ξέρεις τι μου είπε; "Σας μισώ εσάς τους άντρες".
Κουνάω το κεφάλι μου συμπονετικά/συμπερασματικά...
Και δεν άργησε να ξεδιπλώσει και την "εμπειρία" του. Mucho ταξιτζής!
-Να ξέρεις κοπελιά αυτές όλες μετά από μεγάλο διάστημα γίνονται και λεσβίες... Οπως και να' χει πάντως, μόνο με έναν τρόπο στρώνουν αυτές.
Τέντωσα το λαιμό μου για να ακούσω τη μαγική συνταγή.
-Θέλουν μαστίγωμα κάθε μέρα επί έναν ολόκληρο μήνα και μετά γίνονται αρνάκια!
(Βρε λες;;;)
-Ναι ε; -Ναι κοπελιά, όπως σε βλέπω και με βλέπεις. (από τον καθρέφτη δηλαδή;). Αυτές θέλουν έναν άντρα να τις έχει σε πλήρη υποταγή. Μόνο έτσι συνέρχονται.
(Πόσο κοστίζει ένας τέτοιος;;;)
Τι μαθαίνει κανείς σε ένα ταξί...
Πολλές τέτοιες γυναίκες ζουν ανάμεσά μας. Γυναίκες -μεγαλοκοπέλες- που ντύνονται μέρα-μεσημέρι ΠΟΛΥ προκλητικά. Μιλάμε για βυζο-χαράδρα που χάνεις vespa μέσα της. Ντεκολτέ με θέα την πεδιάδα της ρόγας. Φουστίτσες κοντές που σε κάθε κίνηση συλλέγεις πληροφορίες για το στρίνγκ που φοράει η κάτοχος (ή που δεν φοράει). Πατσοκοιλιές που ξεχειλίζουν μέσα από κοντά μπλουζάκια.
Οπως λέει και η γνωστή φράση: "Που πας ρε Καραμήτρο";
(Ιου ιου ιου... Freeze! Fashion police!)

Και φυσικά δε μιλάμε για μικρές κουκλίτσες, λολίτες ή κορμάρες που θα 'πρεπε να επιβάλλεται από το νόμο να φοράνε μίνι φούστα. Αν μιλούσα για εκείνες θα με θεωρούσα super κομπλεξική. Μιλάμε όμως για ευτραφέστατες... μεγαλοκοπέλες (μοντέλα για διαφήμιση κυτταρίτιδας στο πρίν) ή γυναίκες που ταιριάζουν γάντι στην περιγραφή του ταξιτζή, που όταν φοράνε ξέκωλα μίνι φαίνεται περισσότερο η απελπισία τους, παρά τα μπούτια τους. Θα μου πεις εσένα τι σε κόφτει αν γουστάρουν να τα πετάνε έξω; Μήπως ζηλεύεις που εσύ δεν μπορείς; Oh no... Εχω το γνώθι σαυτόν. Απλά πιστεύω ότι όταν φοράς κάτι extra αποκαλυπτικό σε σημείο που να σχηματίζεται γύρω σου σαν αύρα η φράση "ο καλός μύλος όλα τα αλέθει" μην παραπονιέσαι μετά αν δεν σε παίρνουν στα σοβαρά. Μην γκρινιάζεις που δεν έχεις μόνιμη σχέση. Γιατί δείχνεις με το dress (ή μήπως undress) code σου τι ακριβώς ζητάς. Ή τέλος πάντων προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή των αντρών με λάθος (κατά την άποψή μου) τρόπο. Γιατί φαίνεται αν φοράς κάτι επειδή γουστάρεις το σώμα σου ή αν το φοράς για να καμακώσεις γκόμενο. Φλερτάρεις με το look της Ελενας Βέντη (σουξέ της το "Μ' αρέσει το σεξ, πειράζει;") και δεν το ξέρεις.
Και μετά απορείς γιατί δεν κάνεις χρυσό δίσκο...
Α, ρε τι μαθαίνεις σε ένα ταξί...

Αυτό μάλιστα!!!

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

One more μπλογκο-παίχνιδο


Εδώ και πολύ καιρό το Δαμασκηνάκι
με είχε προσκαλέσει σε ένα μπλογκο-παίχνιδο
που πιο πολύ μου μοιάζει με ψυχολογικό τεστ.
Ομως
πάντα μου άρεσαν τα ψυχολογικά τεστ!
Βρήκα, λοιπόν, λίγο χρόνο και τα κατάφερα επιτέλους
να ανταποκριθώ στο κάλεσμά της!
Απλά φοβάμαι μήπως τα αποτελέσματα σοκάρουν την επιστήμονα!!!!!!!!!!!! Τι λες Δαμασκηνάκι μου;
Είναι σοβαρά τα πράγματα;



1)Γιατί κλαις;

Γιατί είμαι μυγιάγγιχτη

2)Γιατί δεν κλαις;
Γιατί αγόρασα έτοιμο κατεψυγμένο ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι! Χα!

3)Που είναι ο βάλτος;
Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη.

4)Ποιος και που είναι ο δεσμοφύλακας;
Ο δεσμοφύλακας είναι κάθε βήμα που ΔΕΝ κάνουμε και βρίσκεται ΜΟΝΟ στο μυαλό μας.

5)Που συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;
Στην τσάντα μου!!! Χάος!

6)Περιφρονείς κάτι;
Μια κακογαμημένη σπυριάρα.

7)Θα ερωτευόσουν για πάντα;
Ερωτεύτηκα ήδη για πάντα. Τον Μύθο μου!

8)Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης";
Γιατί υπάρχουν "φιλότεχνοι" που τα αγοράζουν.

9)Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά στην παραπάνω ερώτηση;
Όχι, από τη στιγμή μάλιστα που πολλοί από εμάς έχουν ακούσει για τον "καλλιτέχνη"/μουνόπανο/δολοφόνο που σκότωσε ένα αδέσποτο σκυλί για την "τέχνη" του.

10)Do you remember revolution;
Δεν είχα γεννηθεί ακόμα.

11)Θα ανέβαινες σ' ένα βουνό, αν το επέβαλε το ωροσκόπιο σου;
Οχι! Δεν θυμάστε τι έπαθε ο τύπος στο Brokeback Mountain????

12)Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ΄τον πάγο;
Κάτω τα χέρια απ' τον παππού μου, άχρηστο παλιοτζάμι!!!!

13)Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;
Θα της έκλεινα μόνο το ένα μάτι και θα της χαμογελούσα!

14)Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, εάν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο;
Οχι βέβαια. Αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο τη νύχτα.

15) .........
Επιτέλους είπες και κάτι σωστό!

16) Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ' την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών,, αν γνωρίζατε πως ποτέ δε θα σας συλλάβουν;
Οχι, προτιμώ το bungee jumping.

17)Θα σκότωνες τον Μπους,αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ;
Θα του έδινα τα 10 λαχταριστά εκλέρ και εκείνος θα πνιγόταν μόνος του. Εδώ κόντεψε να πνιγεί με ένα πρέτσελ ο ηλίθιος.

18)Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια, αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια;
Ναι, αφού από το εκτυφλωτικό φως δεν θα είχα ανακαλύψει τη σήψη.. Όταν όμως θα την ανακάλυπτα θα ντρεπόμουν φρικτά που θα στα είχα δείξει...

19)Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;
Όχι, το πηγάδι είναι γεμάτο. Δεν θυμάστε το κοριτσάκι στο ανέκδοτό μου; Έχει ξεπαστρέψει πολύ κόσμο το άτιμο!

Όποιος θέλει να μπει σ' αυτή τη δοκιμασία μπορεί να παίξει! Πχ, η Μαριλού, ο τρελογιατρός, η Γλαρένια, η Γατούλα στη στέγη! Ομολογώ ότι θα είχα τρελή περιέργεια να διαβάσω τις απαντήσεις που θα έδινε ο Άγγελος Σπύρου!!!!!!!!!!!!!

Η παπουτσωμένη Μιλένα




Μετά από την πρόσκληση της φίλης μου της Δαμασκηνούλας, του Tzonakos, του τρελογιατρού MAD, αλλά πάνω απ' όλα της Φαβούλας που είναι και ο "εγκέφαλος" της σπείρας των... παπουτσωμένων bloggers, ιδού οι αγαπημένες μου γκρι σουέντ γόβες!
Aren't they lovable?

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Μέρα ραδιοφώνου...


Η ώρα σήμανε 8.00 ακριβώς! Το κόκκινο τετράγωνο φωτάκι "on air" με τα δύο πλαστικά τεράστια αυτιά άναψε! Ε, ναι λοιπόν! Είμαστε στον αέρα!
Gooooooodmorning Vietnam!

Για όσους δεν άκουσαν σήμερα το πρωί 8-9 την εκπομπή του Βασίλη Αδαμόπουλου στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 (που να τους καεί το φαγητό...) ήμουν η τυχερή ακροάτρια της Παρασκευής που είχα την ευκαιρία/τιμή/χαρά να "συμπαρουσιάσω" για δύο ώρες το πρωινό magazino στο αριστερό πλάι του αγαπημένου μας συν-blogger Vasadam.
Απόλυτη έκσταση. Αλλά και τρελό άγχος. Αν βλέπατε την καρέκλα μου... Πέρα-δώθε, πέρα-δώθε... Σίγουρα μετά το τέλος της εκπομπής θα έκανε εμετό απ' τη ζαλάδα. Ήταν η πρώτη φορά βλέπετε. Λογικό δεν είναι; Και μιλάμε για ένα κοριτσάκι που οι γονείς του στο δημοτικό του έκαναν συνεχώς πάρτι για να γνωριστεί με τα άλλα παιδάκια. Από τότε έχω κάνει προόδους, δε νομίζετε;
Πέρα και πάνω απ' όλα όμως, οφείλω να δηλώσω ενθουσιασμένη από το κλίμα που επικρατεί στον ΑΝΤ1: Βασίλης Αδαμόπουλος εξαιρετικός (σλουρπππππ), Μαρία Τσέγκα (βλέπε δημοσιογραφική επιμέλεια) γλυκύτατη και στυλοβάτης της εκπομπής, Δημήτρης Κύρκος (στον ήχο), απίστευτη περίπτωση, κάτι σαν "εμψυχωτής" σε τηλεπαιχνίδι και ο Ιωσήφ Χατζηιωσήφ στη μουσική επιμέλεια, μας "έστειλε" με τις επιλογές του.
Οι ευχάριστες εκπλήξεις της ημέρας ήταν ο Παναγιώτης Λιάκος και ο Κώστας Γιαννουλόπουλος -οι ανεπανάληπτοι "Αδιάβροχοι"- που μας έδωσαν τη σκυτάλη και ο extra συμπαθητικός Σταύρος Μονεμβασιώτης που μας την πήρε (σνιφ).
Ομολογώ εδώ ενώπιόν σας ότι ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα το ραδιόφωνο! Έχω την υποψία ότι ο έρωτας δεν είναι αμοιβαίος, αλλά δεν σκάω! Είμαι κάτι σαν τον Ολυμπιακό. Χρειάζομαι λίγο παραπάνω από ένα δεύτερο ημίχρονο για να ανατρέψω το σκορ και να εντυπωσιάσω τα πλήθη!
Ωχ... πάει... την ψώνισα!