Εεεεεε Αααααα! Θέλω να πιω στο κύπελο καφέ βιενουά

Αυτή η αισιόδοξη πλευρά μου έχει καταντήσει αηδία! Ακόμα και μετά το δεύτερο γκολ, εφεύρισκα σενάρια που θα με έφερναν ένα βήμα από το να πιω στο κύπελλο καφέ βιενουά! Θα μου πείτε γυναίκα είσαι εσύ; Τέτοια κάψα με τη μπάλα;
Από μικρή το' χα το κουσούρι. Μεγάλωσα βλέπετε με έναν μεγαλύτερο αδερφό που ήταν το παρεάκι μου. Δεν μαλώναμε, είχαμε φοβερή αλληλεγγύη και παίζαμε με στρατιωτάκια, playmobile και αυτοκινητάκια. Γεμίζαμε άλμπουμ με αυτοκόλλητα ποδοσφαιριστών (ο αγαπημένος μου ήταν ο Κυράστας...) και παίζαμε ποδόσφαιρο μέσα στο σπίτι με μια κάλτσα παραγεμισμένη!
Μην φανταστείτε ότι η χάρη μου έμεινε εκεί, στο σαλόνι. Ήθελα να παίζω ποδόσφαιρο και στο σχολείο τις Κυριακές. Και επειδή τα αγοράκια (κάφροι από κούνια) δεν ήθελαν να παίζουν παρέα με ένα κορίτσι, είχα κόψει τα μαλλιά μου κοντά και βαφτίστηκα Πέτρος μόνο για τις ποδοσφαιρικές μου υποχρεώσεις! Βλέπετε τίποτα τότε δεν μαρτυρούσε ιδιαίτερα τη γυναικεία μου φύση! Ο αδερφός μου βέβαια ήταν και αυτός στο κόλπο...
Στο γυμνάσιο-λύκειο έπαιζα μπάσκετ και με φώναζαν "αεροδρόμιο". Το γιατί μπορεί να σας το εξηγήσει ο Μύθος!
Έτσι μου έμειναν όλα αυτά τα βιώματα και σε κάθε αγώνα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου στήνομαι μπροστά στην τηλεόραση με μπύρα (ή coca cola) και μπινελίκια! (Άγγελε έχω ελπίδες να με πάρουν στη διαφήμιση?)
Χθες ομολογώ ότι έκανα φιλότιμες προσπάθειες να αντέξω να δω τον αγώνα. Λίγο η κούραση, λίγο ο Σκούμπι που έτρεχε μέσα στο σπίτι λες και είχε καταπιεί βενζίνη και μασούλαγε ότι έβρισκε μπροστά του... Στο παρά τρίχα γλίτωσα τον νευρικό κλονισμό. Παρ' όλα αυτά μπόρεσα να κατευθύνω τους βολβούς των ματιών μου να ακολουθήσουν τη στρογγυλή θεά και έβγαλα κάποια συμπεράσματα γι' αυτόν τον αγώνα.
Πρώτον, δεν το χωράει το μυαλό μου, πώς επιτρέψαμε σε ένα τσούρμο ξανθοξεπλυμένα αγοράκια να καπελώσουν την ομάδα του Ελληνάρα Γιώργου Καραγκούνη, που αποτελεί το (βουκολικό) πρότυπο του macho άντρα!!!!!!! Ντροπή! Πάντως για να είμαστε και δίκαιοι, το μελαχρινό αγόρι -το μοναδικό που έχει το δικό του προσωπικό ανέκδοτο*- τα έδωσε όλα χθες!
Δεύτερον, ο Δέλλας μάλλον χθες έπαιζε το ρόλο ζώνης αγνότητας, μιας που μόλις τον έβγαλε ο Οτο από το παιχνίδι, οι Σουηδοί μας !*&^$#^@!
Τρίτον, το πρώτο γκολ, ΟΚ, χαλάλι τους. Αλλά το δεύτερο???? Μου θύμισε πανικόβλητη φάση σε ξύλινο ποδοσφαιράκι που τραβάς τον τερματοφύλακα και τους αμυντικούς πέρα δώθε για να καλύψεις κάθε πιθανό κενό! Αλλά τζίφος. Αμαρτία από τον Θεό αυτό το γκολ!
Τέταρτον, το μαύρο με το φούξια του πάει τρέλα του Νικοπολίδη/Clooney των ελληνικών γηπέδων (μέχρι να ανοίξει το στόμα του).
Πέμπτον και τελευταίον, έκατσα και έπλασα το απόλυτο σενάριο αισιοδοξίας (βλέπε εισαγωγή τουτουνού του ποστ) που τύφλα να' χει το κίνημα των motionistas! Χάσαμε χθες, λέει, για το ξεκάρφωμα. Για να μας έχουν για το φτύσιμο, να μην μας αντιμετωπίσουν σοβαρά και στους επόμενους αγώνες να κάνουμε την έκπληξη και να τους πάρουμε τα σώβρακα! Μπλόφα δηλαδή! Ευφάνταστο ε???

ΟΚ, το δέχομαι. Είμαι ανισόρροπη, αφελής και δεν σκαμπάζω και πολλά από ποδόσφαιρο! Το ότι μπορώ και κάνω τρίπλες δεν με κάνει ικανή για ποδοσφαιρικές αναλύσεις! Να δω όμως άμα βγει τί θα λέτε! Θα επιστρατεύσω όλη την θετική μου αύρα για να γίνω ο 12ος παίκτης της Εθνικής μας!
Γιατί εγώ καφέ βιενουά σε φλιτζάνι δεν πίνω!