Attention please! Θα πω κάτι πρωτότυπο: Αποκλείστηκα στα βόρεια προάστεια! Σε ένα σπίτι με μια κρούστα από πάγο, σταλακτίτες που κρέμονται από τα κεραμύδια και έναν ζαβολιάρη σκύλο που λαχταράει να τσουληστεί στο χιόνι και ορμάει έξω κάθε φορά που ανοίγω την πόρτα. Σήμερα, αφού εξανεμίστηκε κάθε πιθανότητα να πάω στη δουλειά, κλείστηκα σπίτι. Κοίταζα μόνο μέσα από το παράθυρο και έβλεπα απ' έξω στοίβες χιόνι. Είχε και ήλιο. Το τοπίο σε τύφλωνε. Τόσο λευκό, σαν να το 'χες βουτήξει στη χλωρίνη. Αυτή που ξέρουν και εμπιστεύονται οι νοικοκυρές!
Το απόγευμα πλέον αποφάσισα να βγω για 1 λεπτό. Eίχα λόγο σοβαρό. Να ρίξω φαγάκι σε έναν μαύρο, αδέσποτο γερασμένο σκυλάκο που έχει κατασκηνώσει στο "σπιτάκι" κάτω από τη σκάλα... Του έχουμε στρώσει ένα χαλάκι και του βάζουμε συχνά-πυκνά φαϊ και νερό για να αντέξει το τσουχτερό κρύο. Βγήκα για ένα λεπτό. Εχωνα τα πόδια μου στις πατημασιές που είχε "σκαλίσει" ο Μύθος μου λίγο νωρίτερα στο -περίπου 20 πόντους- χιόνι. Πάταγα προσεκτικά σαν σε ναρκοπέδιο.
Εφτασα στον προορισμό μου και τότε στάθηκα και κοίταξα γύρω μου. Ολα ήταν θαμμένα στο χιόνι. Τόσο αφράτο. Λες και κάποιος είχε καλύψει τα πάντα με τεράστιες ποσότητες μαρέγκας. Και πιστέψτε με. Δεν του είχε "κόψει"!!! Οι θάμνοι στον κήπο καλυμένοι από φουσκωτές μπάλες χιονιού που μοιάζουν με marshmallows. Ενα τραπέζι στρωμένο με λευκό, φουσκωτό τραπεζομάντηλο και ένας σωλήνας τυλιγμένος σαν κουλουράκι πασπαλισμένος με άχνη ζάχαρη. Και δεν ακούγεται το παραμικρό. Λες και το χιόνι έχει καλύψει κάθε θόρυβο. Κάθε φωνή. Κάθε ίχνος ζωής. Εκεί, στον διπλανό κήπο ο χιονανθρωπος που έφτιαξε χθες ο Γιαννάκης, ο μικρούλης γείτονάς μας! Μπορεί να μην έχει καρότο στη μύτη, αλλά δείχνει αξιοπρεπέστατος! 
Αρχίζω να νιώθω το κρύο και την υγρασία στα πόδια μου. Παίρνω πάλι το μονοπάτι για το σπίτι. Με βήμα "μη σπάσεις τ' αυγά". Στις σκάλες με υποδέχτηκε ο Μύθος μου για να με βοηθήσει να φτάσω σώα στην πόρτα, κρατώντας μου σφιχτά το χέρι. Ξανά in the house. Και τώρα on line. Γιατί αυτό το θέαμα ΔΕΝ μπορώ να μη το μοιραστώ μαζί σας! Δεν γίνεται!!!
12 σχόλια:
Χμμμ...
Μετά τις προηγούμενες αναρτήσεις σου, ήρθε αυτή για να σώσει τη φήμη σου!!!
Απορίες:
1. Τι εννοείς ότι είχε σκαλίσει πατημασιές ο Μύθος; Βγήκε με το σκαλιστήρι και έφτιαξε γλυπτές πατημασιές- έργα τέχνης;
2. Το σκύλο τον βρήκες τελικά; Αναφέρεις ότι μόλις έφτασες στον προορισμό σου "όλα ήταν θαμμένα στο χιόνι". Αυτό με ανησύχησε λίγο μπορώ να πω...
3. Για να μη νιώθεις το κρύο και την υγρασία στα πόδια σου, καλό είναι να φοράς παπούτσια όταν βγαίνεις στο χιόνι, σκέτες οι κάλτσες δεν σε προστατεύουν!!!
4. Γιατί δεν πήγαινε ο Μύθος να ταΐσει το σκύλο; Ήθελε να δει αν ισορροπείς ξυπόλυτη στο χιόνι; Καψώνι σου έκανε ρε κι εσύ τον εκθειάζεις;;; :Ρρρρρρρ
:)))))))
Κατά τα άλλα, αυτός ο χιονιάς πραγματικά μας χάρισε υπέροχες φωτογραφίες!!! Ελπίζω να περάσατε τέλεια!!! :)
Υ.Γ. :)))))))))) (άσχετο)!
Είναι πολύ όμορφα! Φαντάζομαι ότι δε βλέπετε χιόνια κάθε μέρα στην Αθήνα και γι' αυτό χαίρεστε και τόσο ;) Για το σκυλάκι... άσε... τα ξέρω... μια μούρλα τα πιάνει όλα... κάτι τρέχει ανάμεσα στα σκυλιά και το χιόνι, δεν υπάρχει περίπτωση...
Όσο για εκείνα τα παράξενα άσπρα, όταν είδα τη φωτό πριν τη διαβάσω την ανάρτησή σου, για ακανεδάκια τα πέρασα, χαχαχα :))))
Σου εύχομαι ένα όμορφο, χιονισμένο βραδάκι!
Aggele Spyrou,
Κατ' αρχήν παραδέξου το. Είτε γράφω σοβαρά post, είτε χαλαρά, είτε ανέκδοτα-βλακείες, εσύ θα παραμένεις φανατικός θαυμαστής μου!
Ας λύσουμε τώρα τις απορίες σου:
1. Εννοώ ότι ακόμα και οι πατημασιές του Μύθου μου αποτελούν έργο τέχνης!!!
2. Τον σκύλο τον βρήκαμε. Το σπίτι χάσαμε.
3. Φόραγα καλτσες+παντόφλες. Δεν αρκούν ε;
4. Σα να έχεις δίκιο, τώρα που το σκέφτομαι... Χμμμ... Φεύγω τώρα. Πάω να κάνω "σκηνή"!
Υ.Γ.: Οντως, παρά τις όποιες ταλαιπωρίες, ήταν πανέμορφα :-)
Ναι το χιόνι εδώ είναι είδος προς εξαφάνιση!!! Αλλά όταν μας επισκέπτεται του δίνει και καταλαβαίνει...!
Φιλάκια πολλά στο Βελιγράδι!
ζαχαρενια, παραμυθενια, γαληνια, φωτεινα!!!
μονο ομορφα επιθετα χαρακτηριζουν το χιονακι που καθησε στα μερη μας...
τελειες οι φωτογραφιες!!!
Μιλενάκι...
Πανέμορφες φωτογραφίες...
Πανέμορφες φωτογραφίες.
Φιλάκια ...
Πολύ όμορφη η γειτονιά σου.
Όλα είναι πιο όμορφα στα λευκά.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι φωτογραφίες να μας θυμίζουν το λευκό του χιονιά. Τώρα που χιόνια έλιωσαν πια.
Καλημέρα
"Και δεν ακούγεται το παραμικρό"
Θεϊκή ηρεμία!!!!!
΄Ομορφη η περιγραφή σου και πολύ περισσότερο η φωτο σου!
Μμμμμ marshmallows!!!
Δοκίμασέ τα καψαλισμένα στο τζάκι, σαν σουβλάκι περασμένα σε ξυλάκι.
Δεν ξέρεις τί τρως...
;-)))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Una mamma, Spitogata, tdjm, Μαρία Ελενα, Γλαρένια μου!
Φιλάκια σε όλους!
Το θέαμα ήταν τόσο όμορφο που ισοπέδωνε κάθε ίχνος ταλαιπωρίας...
Υ.Γ.: Γλαρένια μου η μαμά μου μού έχει πει πως ο μπαμπάς μου έψηνε τα marshmallows στο τζάκι! Τελικά λέω να το δοκιμάσω κι εγώ!!!
Πολύ ωραίες φωτό!! Χαρούμενες.. Και εσύ γλύκα :) Καλή κυριακή :)
Δημοσίευση σχολίου